Spartę znamy powszechnie jako mocno zmilitaryzowanego rywala „oświeconych” Aten. Znamy ją dzięki wojskowym dokonaniom Spartan – a szczególnie dzięki bohaterskiej obronie Przesmyku Termopilskiego pod wodzą króla Leonidasa w 480 roku p.n.e. Mamy w pamięci popularne, literackie wyobrażenia społeczeństwa spartańskiego jako wspólnoty brutalnej, hołdującej bezmyślnej dyscyplinie, kładącej nacisk na surowe ćwiczenia fizyczne, pozbawionej wrażliwości artystycznej i dokonań intelektualnych, a nawet – po prostu – niepiśmiennej. W rzeczywistości Sparta – inaczej mówiąc Lacedemon, jak nazywano tę krainę w starożytności – była społecznością o wiele bardziej złożoną, wspólnotą o wielu twarzach. Plutarch twierdzi, że „umiłowanie intelektu jest dla Sparty o wiele bardziej charakterystyczne niż umiłowanie ćwiczeń cielesnych”, a współczesny znawca antyku, Lindsay Wheeler, nazywa spartańskich wojowników filozofami. (Helena P. Schrader)
Interesujące? Kup książkę.