OTO WIEŚĆ DLA CIEBIE: RYK JELENIA, ŚNIEGI ZIMY, LATO JUŻ MINĘŁO.
WICHRY ZIMNE, BLADE SŁOŃCE, KRÓTKI JEGO BIEG, NA MORZU BAŁWANY.
CZERWIEŃ PAPROCI, JEJ PALCE ZŁAMANE, DZIKIE GĘSI PODNOSZĄ KRZYK.
PTAKOM ZIMNO PĘTA SKRZYDŁA, MROZY NASTAŁY – OTO MOJA WIEŚĆ.
taką to piosnkę (z XI stulecia) nuci Kolumba, bohater Kronik Iony, w ponury wieczór Samhain…
Intrygujące? Kup książkę.
Modlitwa świętego Kolumby na wygnaniu w Iona
Tak… stanąć na tej wyspie… Na ostrym urwisku
I widzieć morza ciemne rozlewisko
Najpierw ciche i nagle fale dźwigające
A o wielkich wędrówkach Bogu śpiewające
Tak, trzeba poznać przypływu wołanie
I odpływu uparte, tajemne znikanie
Widzieć jak wodorosty giną w grzywach piany
I słyszeć, że z Irlandii zostałem wygnany…
* * *
Więc modlę się do Pana co nad światem włada
I w niebach kryształowych wśród aniołów siada
I jest Panem ciemnego odpływu wygnania
I nadzieją na rychłe przypływu witania
Więc modlę się do Pana aby znów pozwolił
Cudowną Księgę Psalmów smakować dowoli
Nakarmić głodną duszę…
I znów na kolanach
Na ziemi kraju mego chwalić pieśnią Pana
Z tomu: Eire. Wiersze irlandzkie VI-XIX wiek. Przełożyli: Ernest Bryll, Małgorzata Goraj-Bryll,
Biblioteka Telgte, ISC s.c., Poznań 2004.
Tę i inne modlitwy/wiersze znajdziesz w „Kronikach Iony”.
